Websites zijn vaak in één hoofdtalen geschreven, zoals Nederlands of Engels. Maar soms gebruik je korte stukjes tekst in een andere taal, bijvoorbeeld een Engelse uitspraak in een Nederlandse tekst. Als je niet aangeeft dat de taal verandert, snappen schermlezers het niet goed en lezen ze de tekst verkeerd voor.
Daarom zegt WCAG: geef aan als een stuk tekst in een andere taal is dan de hoofdtaal van de pagina.
Dit heet 3.1.2 Taal van onderdelen.
Wat wordt er van websites verwacht?
- Alle stukken tekst die in een andere taal zijn dan de hoofdtaal moeten gemarkeerd worden.
- Zo kan een schermlezer overschakelen naar de juiste uitspraak en zo de tekst correct voorlezen.
- Dit geldt voor losse woorden, zinnen of langere stukken tekst.
Kort: geef aan als je even wisselt naar een andere taal.
Wat is niet verplicht?
- Voor enkele bekende leenwoorden (zoals “pizza” of “email”) hoef je de taal niet aan te geven als ze algemeen bekend zijn in de hoofdtaal.
- Taalvariaties binnen dezelfde taal (bijvoorbeeld Belgisch Nederlands vs. Nederlands Nederlands) hoef je niet apart te markeren.
Veelgemaakte fouten
- Engelse termen in een Nederlandse tekst niet markeren, waardoor een schermlezer ze raar uitspreekt.
- Citaten in een andere taal opnemen zonder de juiste taalaanduiding.
- Meertalige pagina’s waarbij alleen de hoofdtitel of kop juist is gemarkeerd, maar de inhoud niet.
Wat kun je als webredacteur of manager doen?
- Controleer tekst: Gebruik je woorden, zinnen of stukken tekst in een andere taal dan de hoofdtaal?
- Zorg voor correcte markup: Vraag je webbouwer of CMS of je makkelijk lang-attributen kunt instellen.
- Bijvoorbeeld: <span lang=”en”>Best practices</span>
- Bijvoorbeeld: <span lang=”en”>Best practices</span>
- Test met een schermlezer: Laat een stukje tekst in een andere taal voorlezen en hoor of het goed klinkt.
Samenvatting
Als je op je website af en toe van taal wisselt, geef dat dan altijd aan. Zo zorg je ervoor dat iedereen – ook gebruikers van schermlezers – je site goed en prettig kan gebruiken.